Patron szkoły

Urodził się 13 maja 1901 r. w Ołońcu na terenie Karelii, gdzie jego rodzice przebywali na zesłaniu, ponieważ jego dziad, uczestnik powstania styczniowego, został przymusowo przesiedlony w głąb Rosji przez władze carskie. Był harcerzem, członkiem oddziałów na Wileńszczyźnie i ochotnikiem w wojnie bolszewicko-polskiej w 1920r. Z chwilą wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej jako oficer 19, a potem 41. Dywizji Piechoty. Po rozwiązaniu oddziałów rozpoczął tajną działalność w Warszawie, tworząc wraz z innymi oficerami podziemną organizację: Tajną Armię Polską, która później weszła w skład Związku Walki Zbrojnej – Armia Krajowa.We wrześniu 1940 r. Pilecki podjął się bohaterskiego zadania, które polegało na dostaniu się do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, w celu zbadania możliwości uwolnienia osadzonych tam więźniów, utworzenia konspiracyjnej organizacji wewnątrz obozu i przesyłania stamtąd informacji o zbrodniach SS.

Jako Tomasz Serafiński, więzień nr 4859, Witold Pilecki utworzył w obozie tajną siatkę pod nazwą Związek Organizacji Wojskowej, prowadził akcję samopomocy wśród więźniów i wysyłał informacje o tragicznej sytuacji, które ukazywały się w konspiracyjnej prasie krajowej i były przekazywane rządom Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. W końcu kwietnia 1943 zagrożony dekonspiracją, pragnąc jako naoczny świadek ujawnić prawdę o Oświęcimiu, zorganizował przy współpracy kolegów ucieczkę z obozu. Pierwszy raport o KL Auschwitz sporządził w Nowym Wiśniczu, następne w Warszawie. Trafiły one do Komendy Głównej AK i dalej, na Zachód.

W 1944 r. Witold Pilecki walczył w powstaniu warszawskim, a po jego klęsce trafił do oflagów w Lamsdorf i Murnau. Po uwolnieniu wyjechał do Włoch, do II Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa, skąd wrócił do kraju z zadaniem utworzenia tajnej siatki informacyjnej i przesyłania zebranych wiadomości do Włoch. Dzięki rtm. Witoldowi Pileckiemu dotarły na Zachód wiadomości o sfałszowanym referendum w Polsce w 1946 r., o okolicznościach pogromu Żydów kieleckich, o szerzącym się bezprawiu, fikcyjnych procesach, torturach, bezpodstawnych wyrokach oraz o zbrodniczej działalności Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. 8 maja 1947 r. został aresztowany i osadzony w więzieniu na Mokotowie.Po blisko 10-cio miesięcznym śledztwie odbył się proces, który zakończył się ogłoszeniem wyroku 15 marca 1948 r. Witold Pilecki został oskarżony o zdradę stanu i skazany na karę śmierci, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na zawsze.

Najwyższy Sąd Wojskowy zatwierdził wyrok, prezydent Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski i rtm. Witold Pilecki został zamordowany w majestacie „prawa”, w mokotowskim więzieniu 25 maja 1948 r. Po polskim październiku 1956 r. Zofia Pilecka-Optułowicz, córka Witolda, podjęła starania o rehabilitację ojca, ale dopiero u schyłku lat 80-tych przyszedł czas pozwalający na ujawnienie pełnej prawdy o Witoldzie Pileckim. Sprawiedliwość dziejowa zwyciężyła 1 października 1990 r. Izba Wojskowa Sądu Najwyższego w Warszawie rozpatrzyła rewizję przygotowaną przez Naczelną Prokuraturę Wojskową i wydała decyzję o uniewinnieniu rotmistrza Witolda Pileckiego, anulując całkowicie wyrok z 1948 r. jako bezprawny.Podczas rozprawy rehabilitacyjnej obrońca powiedział: „Rotmistrz Pilecki jest jednym z naszych bohaterów narodowych (…) Nie jesteśmy lepsi od Niemców i Rosjan, ponieważ potrafiliśmy własnymi rękami mordować swoich bohaterów…